Është për të mirën e tij.

Ndershmëria është një virtyt që shumica e njerëzve do ta vendosnin në krye të listës së tyre, si një nga pjesët më të rëndësishme të një marrëdhënieje. Pa ndershmëri, nuk mund të ketë besim dhe pa besim nuk mund të ketë dashuri. Pajtohem, dhe megjithatë është pak më e komplikuar se kaq.

Unë jam e martuar prej dy vjetësh, por e kam njohur burrin tim për gati 10 vjet. Kur u fejuam, ne kishim jetuar së bashku për një kohë, kështu që përveçse të kisha një unazë tjetër në gishtin tim, nuk mendova se do të ndryshonte gjë pasi u martuam. Në pamje të parë, asgjë nuk ndryshoi.

Por diçka ishte ndryshe. Në një nivel emocional, ndihesha shumë më e lidhur. Ne kemi bërë një angazhim për njëri-tjetrin për të kaluar pjesën tjetër të jetës sonë së bashku dhe për t’u përpjekur gjithnjë e më shumë për ta bërë njëri-tjetrin të lumtur.

Sado bukur që tingëllon, kjo mund të jetë po aq e frikshme në të njëjtën kohë. Ajo që më bën të lumtur tani mund të mos më bëjë gjithmonë të lumtur dhe anasjelltas. Duhet përpjekje e vazhdueshme për të gjetur ekuilibrin e duhur, e di këtë, por kam mësuar gjithashtu që nganjëherë është më e lehtë të thuash gënjeshtra të bardha se sa të them gjithmonë të vërtetën, të paktën për hir të një martese të lumtur.

Mund të jenë gjëra të vogla si të thuash se nuk më intereson nëse e shikon futbollin pas punës, madje edhe kur ajo që dua unë është një gotë verë me të dhe të flasim për ditët tona. Mund të jetë zhgënjyese për mua në atë moment, por e di se atij i pëlqen shumë sporti dhe e ka moment çlodhjeje. Kështu që unë gënjej dhe gjej diçka tjetër për të bërë.

Ndonjëherë, megjithatë, ka gënjeshtra më të mëdha që dalin nga goja ime. Shpesh është shumë e papritur, por as nuk e mendoj dy herë. Burri im shpesh më pyet nëse jam e lumtur. Është një pyetje e thjeshtë që unë i përgjigjem me një pohim me kokë, edhe pse në mendjen time kam një listë të gjërave që më bëjnë të pakënaqur. Duke i thënë atij për të gjitha këto, unë do të krijoja një bisedë të gjatë dhe të lodhshme.

Unë e di që unë kam një jetë të mrekullueshme dhe kaq shumë gjëra për të qenë mirënjohëse, por nuk mund të them me të vërtetë se jam 100% e lumtur. Unë thjesht nuk kam arritur gjithçka që kam nevojë në mënyrë që të jem absolutisht e lumtur. Ka gjëra që kam sakrifikuar për martesën time, projektet dhe ëndrrat që nuk kam ndjekur, të gjitha për ta bërë jetën tonë si një çift i martuar – por nuk do ta lejoj burrin tim ta dijë.

Disa njerëz mund të thonë se unë jam duke iu shmangur konfliktit, por kam një arsye tjetër pse e gënjej burrin tim për lumturinë time. Nuk dua që ai të mendojë se është faji i tij. E di se po përpiqet të bëjë më të mirën për të më bërë të lumtur dhe e di që ai më do, dhe kjo është e vetmja gjë që ka rëndësi.

Nëse e bëj atë të ndihet keq duke i thënë të vërtetën, nuk do të na ndihmonte në asnjë mënyrë. T’i them atij të gjitha shqetësimet e mia, frikën dhe keqardhjen është e panevojshme. Pra, në vend të kësaj, unë i them që jam e lumtur, buzëqesh dhe pres që ai të më japë një puthje e të përgjigjet “Unë gjithashtu”. Dhe menjëherë shqetësimet e mia zhduken. Pra, ndoshta, në atë moment, nuk gënjej fare.

Lexo edhe: 10 zakonet e nje cifti te lumtur