Aurora lindi dhe arriti te rrezatonte! Nje histori triumfi/ FOTO/VIDEO

Gjithçka shkonte më së miri në familjen e tyre dhe gëzimi u shtua kur mësuan se do ta bënin vajzën e madhe me motër ose vëlla. Nëna e zbuloi lajmin për pritjen e ëmbël në muajin gusht e më tej pasuan muajt e tjerë, të cilët gjatë dimrit ishin disi të lodhshëm.

Shtatzaninë në dimër e përshkruan si të lodhshme dhe të kaluar më shumë në gjumë. Një ditë, gjatë një kontrolli mjekësor rutinë që zhvillojnë gratë shtatzëna, mjeku në Itali, ku edhe jeton prej disa kohësh i tha nënës se vajza që priste ishte një fëmijë pak i madh dhe mendohej të lindte 4.5 kilogramë e me gjatësi 55 centimetër.

Gjendja e saj fizike dhe emocionale, të cilat sigurisht ishin shumë të ndjeshme në atë periudhë, i shkaktuan frikë. Çfarë po ndodhte me vogëlushen në barkun e saj? A ishte ajo mirë me shëndet? A do të kishte ndonjë problem gjatë dhe pas lidnjes? Këto dhe mijëra pyetje kalonin në mendjen e nënës, e cila gjendjej tashmë e dyzuar mes gëzimit për ëngjëllin që do të sillte në jetë dhe frikës për shëndetin e saj.

Por vogëlushja e shëndetshme nuk priti gjatë. Sikur ta dinte për frikën që po i shkaktonte mamit, ajo vendosi që në javën e 35 të shtatzanisë t’i jepte shenjat e para se priste mirëseardhjen në këtë botë. Ishte ora 12 e natës kur nëna ndjeu dhimbje të forta dhe u drejtua menjëherë në spital.

Në orën 02:50 ajo solli në jetë bekimin e saj të dytë, vajzën e vogël, që i vunë emrin Aurora. Aurora lindi 2.950 kilogramë dhe e gjatë 49 centimetër.

Por edhe kjo periudhë pas lindjes, nuk i dha fund merakut të nënës. Kalvari i vuajtjeve sapo filloi. Aurora vendosi të vinte shpejt në këtë jetë e për këtë aryse, mushkëritë e saj të vogla nuk ishin në gjendje t’i siguronin frymëmarrjen, që deri në atë moment e kishte marrë përmes mamit.

Situata e saj ishte disi e vështirë dhe mjekët e tranferuan menjëherë me ambulancë në Firence. Aty, Aurora qëndroi në inkubator nën kujdesin maksimal të mjekëve derisa të ishte plotësisht në gjendje për të marrë frymë pa ndihmë.

Ndërkohë që Aurora rritej dita-ditës në inkubator, nëna e saj ishte e shtruar në dhomë me 6 nëna të tjera, secila me kombësi të ndryshme nga tjetra.

Gjatë qëndrimit në inkubator, vajza kishte edhe pajisjen e përshtashme që lejonte nënën t’i jepte qumështin e saj për ta ushqyer. Por, ajo prodhonte më shumë qumësht se ç’kishte nevojë Aurora dhe pjesën e mbetur ua dhuronte me dashuri nënave që kishin nevojë. Me gjithë problemet dhe vuajtet e kësaj periudhe qëndrimi në spital, për nënën e Aurorës, kjo ekperiencë me shumë nëna të tjera ishte vërtet e çmuar. Ato nuk kuptonin gjuhën e njëra-tjetrës, kishin të tjera zakone e mënyrë të jetuari, por ajo që i bashkonte ishte më e fortë se çdo dallim mes tyre, ishte dashuria për krijesat që kishin sjellë në jetë.

Aurora qëndroi në inkubator për 7 ditë, ndërsa në spital për dy javë. Pas dy javësh ishin gati të dilnin, të shkonin në shtëpi ku i priste babi dhe motra e madhe. Tashmë familja ishte gati të nsite një jetë të re me pjesëtaren më të re që ju ishte bashkuar.

Megjithatë, Aurora e vogël trime, që i kishte mbijetuar sfidave që në momentin që erdhi në jetë, duhej të përballej edhe me një tjetër sfidë. Për fat të keq, niveli i saj i gjakut dhe i oksigjenit nuk përputheshin. Vogëlushja iu nënshtrua një sërë analizash të tjera dhe një javë më pas, ishte vërtet gati për të lënë spitalin dhe për të nisur jetën që e priste jashtë.

Që kur erdhi në këtë botë, Aurora tregoi se di t’i mbijetojë sfidave dhe nuk kishte si të ndoshte ndryshe në vazhdim. Ajo është një vajzë e fortë, po zhvillohet me ritme të shpejta, është shumë e zgjuar, e dashur, e ëmbël.

Pak ditë më parë Aurora festoi 1-vjetorin. Ne i urojmë të bëhet edhe 100 vjeçe, të rritet e shëndetshme pranë familjes së saj të mrekullueshme dhe të jetë luftarake gjithmonë për gjithçka që do të arrijë, siç ka ditur të jetë ajo.