Prindërit që janë duke u marrë me një bebe që nuk pushon së qari mund të qetësohen pasi ata nuk janë të vetmit që ndodhen në këtë situatë. Sipas një studimi, bebet britanikë janë ata që qajnë më shumë se çdo bebe tjetër në vendet e industralizuara.

Përpjekjet e para për të krijuar një grafik universal që do të përfaqësonte të qarat e të gjithë bebeve në vendet e ndryshme të botës treguan që bebet në Britani, Kanada dhe Itali qajnë më shumë se në çdo vend tjetër.

Prindërit me fat, bebet e të cilëve qajnë më pak, gjenden në Danimarkë, Gjermani dhe Japoni, sipas studimeve të publikuara në “Journal of Pediatrics.”

Studimi i një meta-analize nga 28 studime të mëparshme që përfshinte gati 8700 foshnja, ka konstatuar se dhimbjet e barkut të cilat paraqiten si një situatë jo e rrezikshme, kryesisht në 3 muajt e parë të jetës, mund të shkaktojnë një gjendje shumë stresuese si për prindërit dhe për bebet.

Nivelet më të larta të dhimbjes të barkut, të cilat u përcaktuan nga e qara për më shumë se 3 orë në ditë për të paktën 3 ditë në javë, u gjetën në Britani (28% e foshnjave qante nga 1 në 2 javë), Kanada /34.1% nga 3 deri në 4 javë) dhe në Itali (20.9% nga 8 deri në 9 javë).

Prof. Dieter Wolke nga Universiteti i Warwick, departamenti i psikologjisë, i cili ishte përgjegjës për studimet tha: “ çdo bebe ndryshon nga të tjërët përsa i përket kohës kur fëmija qan, ku në javën e parë të jetës së tyre variacionet janë të mëdha, por mëse normale. Ne mund të mësojmë më shumë duke vërejtur kulturat ku ka më pak të qara dhe të shikojmë në qoftë se kjo ka lidhje me prindërit apo faktorë të tjerë që janë të lidhur me eksperiencat gjatë shtatzanisë apo gjenetikën.

Artikujt spekulojnë që arsyet e ndryshimeve midis shteteve mund të jenë të ndryshme që nga niveli i pabarazisë sociale deri te stilet e rritjes dhe llojet e ushqimit.

Biberoni me ushqim u shoqërua me uljen e dhimbjeve të barkut nga 3 deri në 4 javë. Studimet e publikuara muajin e shkuar zbuluan se të paktën tre të katërtat e grave në Angli filluan ushqimin me gji, por më pak së gjysma vazhdonin ta praktiokonin ate pas dy muajve.

Dhimbjet më të ulta të barkut u raportuan në Danimarkë (5.5% në 3-4 javë) dhe Gjermani (6.7% në 3-4 javë). Një sudim i mëparshëm gjeti diferenca në mënyrën e rritjes nga prindërit midis Kopenhagenit dhe Londrës, ku prindërit në kryeqytetin danez ishin më shumë në kontakt me foshnjat sesa ata në Londër, kur foshnjat e tyre ishin duke qarë ose ishin të qeta.

Ka lajme të mira për prindërit që kanë humbur shpresën për të parë dritë në fund të tunelit. Te gjitha studimet e kryera nga Universiteti i Warwick tregojnë se kohëzgjatja e të qarave ishte më e madhe gjatë gjashtë javëve të para të jetes dhe më e reduktuar gjatë javëve pasuese.

Ata zbuluan se bebet qanin për të paktën dy orë në ditë gjatë dy javëve të para, arrinin kulmin në dy ore e 15 min në ditë gjatë gjashtë javëve dhe reduktoheshin gradualisht përreth një ore dhe 10 min përgjatë 12 javëve.

Megjithatë është konstatuar se disa foshnja qajnë më pak se 30 minuta dhe të tjerë deri në 5 orë në ditë.

Wolke thotë: “ Grafiku i ri i kohëzgjatjes së të qarave nga bebet në vendet e industralizuara do të ndihmojë profesionalistët në fushën shëndetësore të sigurojë prinderit në qoftë se e qara e foshnjës së tij i përket vlerave normale të grafikut, në 3 mujorshin e parë, apo bebja e tyre qan në mënyrë të tepruar dhe ka nevojë për vlerësime të tjera dhe suport të mëtejshëm nga prindërit.”

Studimi ka përfshirë gjithashtu Australinë, Hollandën dhe SHBA.

Lexo edhe: Nuk e kuptoni pse qan femija? Ja cfare shpreh fytyra e tij

')}