Kështu më pyeti djali im dy vjeç e gjysmë pasi më pa duke qarë. Kisha pasur një bisedë me tim shoq dhe për dikë të ndjeshëm si unë, lotët rrjedhin lehtë.

Përgjigja ime ishte: “Nuk jam e lumtur tani, jam pak e trishtuar, por së shpejti do të gëzohem”. Ne përqafuam njëri-tjetrin dhe ai tha “Ndihemi më mirë mami”.

Kur isha shtatzanë për herë të parë kisha shumë dyshime nëse do t’i shfaqja emocionet e mia para fëmijës apo jo. A duhet të më shikonin duke qarë, a duhet të më shikonin mua dhe tim shoq duke diskutuar? Apo duhet të qaja gjithmonë pas derës, pa e lejuar fëmijën të më shikonte.

Sot, jam shumë e qartë për këto mendime.

Unë dua që fëmijët e mi të shohin të gjitha anët e mia. Dua që ata të dinë se ndërsa mami është zakonisht e qeshur, e lumtur dhe pozitive, ka raste kur ajo është e trishtuar, e zemëruar, e shqetësuar dhe e frustruar.

Unë dua që ata të dinë këtë dhe të më shohin të qaj në mënyrë që ata të kenë leje për të ndjerë edhe vetë këto emocione të vështira. Kështu, ata do të dinë se u lejohet të qajnë nëse kanë nevojë dhe nuk duhet të turpërohen për këtë.

Unë dua që ata të dinë se nuk ka ndjenja të këqija, por sjellje të këqija. Pra nëse dikush nuk i ka ftuar në një ditëlindje, ata kanë gjithë të drejtën të ndihen të mërzitur, por nuk është mirë që t’i bërtasësh këtij shoku të nesërmen në shkollë.

Unë dua që ata të ndihen rehat duke marrë përgjegjësi për gjërat që kanë rëndësi. Unë dua që ata të dinë se mund të jetë zhgënjyese të marrësh nota të këqija në shkollë, por nuk dua që frika të superojë dëshirën për të mësuar më shumë.

Të dashurit do të diagnostikohen me sëmundje, anëtarët e familjes mund të kenë aksidente ose të kalojnë këto gjëra që janë jashtëzakonisht të dhimbshme. Dua që fëmijët e mi të jenë në gjendje të përjetojnë këto emocione të vështira dhe t’i ndiejnë për sa kohë që kanë nevojë.

Unë nuk po sugjeroj që ata të mos jetojnë jetën e tyre, por në vend të kësaj, dua t’i ndihmoj të zhvillojnë aftësitë emocionale.

I vlerësoj këta lotë, sepse vijnë nga fakti që jemi në kontakt me të vërtetën tonë, egon dhe mendjen tonë.

Unë dua që fëmijët e mi të përqëndrohen në të qënit elastikë. Dua që ata të jenë në gjendje të ngrihen pas rënies, të bëjnë përpjekje kur një marrëdhënie ka nevojë për dashuri.

Dua që burri im dhe unë të jemi në gjendje të modelojmë dialogun e shëndetshëm dhe rikuperimin që vjen pas shumë përqafimesh.

Lexo edhe: Femijeria, periudha me e rendesishme dhe delikate e jetes

Sorry, there are no polls available at the moment.

')}