Kush je ti… ?!
Ti aty, po po ti aty… kush je?
Kush të solli ty në jetë?

– Jo vetëm ty por të gjithëve NE, në jetë na solli një NËNË, një grua. Një grua që në pamje të parë mund të jetë me flokë të shpupuritur, me një palë rroba të thjeshta, pa lyer dhe ndoshta dhe me disa kile tepër normës. Dhe këto jo nga dëshira për të mos i kushtuar vëmendje vetes, por nga pamundësia për t’i falur vetes qoftë edhe 2 minuta. Nje grua e kujdesshme e cila rropatet dhe sfilitet për të kryer çdo detyrë dhe pergjegjësi që një grua ka në familje. Nje grua e fortë e cila është e aftë për të rritur fëmijën e saj me gjithë të mirat, duke u munduar të mos i mungojë asgjë. Nje grua e dhembshur, e cila pavarësisht ngarkesës së saj së përditshme, i dhimbset dhe ajo kotele e vogël që i ulet në pragun e derës, dhe ajo pa përtuar i afron një pjatë të vogël me qumësht të ngrohtë dhe një përkedhelje dashurie. Një grua e qeshur ku buzëqeshja e saj than lotin, ngroh zemrën dhe çel një buzëqeshje të re. Kjo është ajo çfarë nënkupton fjala GRUA, fjala NËNË.
Dhe duke ditur këto, si mundesh ti të ngresh një fjalë të rëndë mbi të? Të ngresh dorë mbi të?
KUSH JE TI?
TI mendon se fuqia jote është gjithçka që mund të të bëj ty të ndihesh nënshtrues? Të ndihesh mbi gjithçka dhe mbi këdo? Ti mendon se një goditje, nje kërcitje shuplake dhe një rënkim do të bëjnë ty një person që mund të veprojë dhe të sillet siç ka dëshirë me dikë më të pambrojtur? Kujton se do të bëjë më të fuqishëm?!
JO o njeri i mjerë, Jo dhe kurrsesi JO. Të gjitha keto të ulin ty si njeri, të vyshkin ty dhe shpirtin tënd ashtu si dielli vyshk një lule e cila nuk është ujitur kurrë me ndjenjën e dashurisë dhe dhembshurisë. Të zhveshin ty o njeri nga çdo virtyt dhe e mirë që mund të karakterizojnë një njeri, dhe ndërkohë ty të mbulon një re e zezë të ligash, vesesh dhe keqdashjeje që nuk paralajmëron një fortunë shiu por një fortunë mjerimi të thellë.
Të gjithë NE në këtë jetë jemi thjesht turistë, kemi të drejtë ta eksplorojmë atë dhe të bëjmë fotografi kujtimesh për t’i ruajtur ato gjatë gjithë jetës sonë. Pse mos të jesh TI ai që shkrep vetëm fotografi ngjyrash, fotografi momentesh të bukura, momente të ngrohta, plot dashuri dhe buzëqeshje? Pse mos të jesh ti ai që i fal këto momente, ai njeri që i krijon ato. Bëj mirë, duaj, respekto dhe mbi të gjitha dashuro, asgjë tjetër në këtë botë nuk ka më shumë rëndësi.

Lexoni edhe: “Nderkohe une po bej sikur ju nuk jeni atje, po mesoj te jetoj duke ju pare thjesht si hije”

')}