Duke përdorur teste të thjeshta, pediatri mund të zbulojë disleksinë edhe para se fëmija të shkojë në shkollë dhe të ballafaqohet me vështirësitë e leximit dhe të shkrimit. Përkufizimi i disleksisë është një aftësi e kufizuar e të mësuarit me origjinë neurobiologjike, e karakterizuar nga vështirësi për të kryer një lexim të saktë dhe, ose mungesë të aftësive të rrjedhshme dhe të varfra në shkrim. Ndër pasojat mund të përfshihen probleme të kuptimit në leximin e tekstit të shkruar dhe varfërinë e fjalëve.

Shkaqet e disleksisë

Fakorët që ndikojnë në këtë problem nuk mund të lidhen vetëm me gjenet, por është një kombinim mes atyre gjenetikë dhe mjedisorë.

Duhet të identifikohet sa më shpejt

Sipas Dr Daniela Lucangeli, profesore e psikologjisë zhvillimore në Universitetin e Padovës, zbulimi sa më herët i disleksisë mund të jetë çelësi për të kontrolluar atë në mënyrën më të mirë, duke shmangur vështirësitë e fëmijës. Por sot, për të arritur në këtë diagnozë është e nevojshme të presësh 6-8 vjet, që është mosha në të cilën fëmija fillon të matë veten me leximin.

Çfarë duhet të bëni ndërkohë

Dr. Lucangeli beson se pediatrit duhet të fusin në kontrollet që kryejnë rregullisht të ashtuquajturat “vlerësimet e shëndetit”, disa testime me qëllim për të vlerësuar nivelin e arritur nga ana e fëmijës në aspektin gjuhësor dhe të kuptuarit, gjithashtu aftësive të tjera që lidhen me zhvillimin konjuktiv, së pari aftësinë për të kuptuar konceptet e “numrit” dhe “sasisë”. Nëse identifikoni një defiçit të mundshëm (madje edhe të vogël), vetë prindërit mund të ndërhyjnë menjëherë për të forcuar efektivisht zonat e mangëta. Shumë pak mund të jetë e mjaftueshme: lexoni përrallat shpesh, lexojini librat derisa fëmija të mësojë, mësojini atyre këngë e vjersha të shkurtra.

A e dini se?

Disa gjene ishin disleksikë, duke përfshirë Ajnshtajnin dhe ndoshta Mozartin.

Lexo edhe: Si ta bejme femijen me te zgjuar?