E dashur edukatore e kopshtit,

Pëprara se djali im i parë t’i bashkohej klasës tënde unë isha shumë nervoze. Shumë shqetësime e pyetje zienin në kokën time.

A ishte gati?

A do të jetë në gjendje të bëjë shokë?

A do të më mungojë gjatë ditës?

A do të tallet ndonjë fëmijë me të?

Dyshimet nuk mbaronin kurrë.

Kur erdhi dita për të sjellë djalin në kopsht mu kujtua gjithçka që kisha jetuar me të deri në ato momente. Mu kujtua buzëqeshja e tij e parë, hapat e tij të parë, ai duke fjetur mbi gjoksin tim, dhëmbi i tij i parë dhe gjithçka tjetër. Asgjë nuk mund të krahasoj me momentet me të, sepse ai më bëri nënë.

Pasi djali hyri në kopsht nuk e kisha idenë se çfarë do të pasonte. Isha shumë e frikësuar nga e panjohura. Po djali im? Ai nuk ndjente asgjë nga shqetësimi im. Ai zgjohej nga gjumi, hante mëngjes dhe ishte gati për këtë ekpseriencë të re. Ditët e para ishin pak të lodhshme, por ai ndiente praninë qetësuese të edukatores së tij.

Dy muajt e parë ai kishte nevojë për pushim. Pas një dite të gjatë në kopsht, ai kthehej në shtëpi i lodhur, por të nesërmen në mëngjes zgjohej duke u mburrur për ato që kishte mësuar dhe fliste me adhurim për mësuesen e tij.

Dhe si mësuesja e tij, ju na ndihmuat, djalin dhe mua për ta bërë këtë tranzicion sa më të lehtë. Nuk ishte e lehtë, por ju na keni dhënë ide si mund ta ndihmoj trupin e tij të lodhur për t’u përshtatur me ato ditë të gjata.

Më e rëndësishmja, ti më dëgjove. Dëgjove një nënë të shqetësuar, dëgjove ankthin tim. Më sigurove se ecuria e djalit tim ishte shumë e mirë. Fjalët e tua më kanë lehtësuar më shumë nga ç’e kisha imagjinuar.

Djalit tim tashmë i ka rënë dhëmbi i parë dhe tani mund të lexojë. Ai është i kënaqur për pjesëmarrjet në aktivitete dhe sporte për “të rritur”. Ai ka shumë më tepër besim në mjediset shoqërore. Dhe unë po mësoj se ta shikoj fëmijën të rritet, nuk nënkutpon vetëm thyerje zemre për nënën.

Pra faleminderit, mësuesja e parë e fëmijës tim të parë që më ndihmove, sespe rritja e fëmijës mund të përjetohet me kënaqësi nga ana e një nëne. Faleminderit që më dhe mundësi të tërhiqesha pak mënjanë dhe t’i jepja liri djalit tim.

Me dashuri,

Nëna e një djali që vjen për herë të parë në kopsht.

Lexo edhe: Cfare po ndodh me edukatoret tona?

Sorry, there are no polls available at the moment.

')}