“Unë nuk të dua ty, dua babin“.

Kjo është ndoshta frika më e madhe e nënave dhe fjalia më e dhimbshme që mund të dëgjojnë nga fëmijët, e kryesisht nga vajzat.

Një nënë rrëfen historinë e saj personale me dy fëmijët binjakë 3-vjeçarë.

Ajo ka një vajzë e një djalë, por tregon se janë shumë të ndryshëm nga njëri tjetri.

“Sa herë që përpiqem t’i gjej pizhamat që do të veshë, ime bijë bën një rrëmujë e zhurmë të madhe sepse do që t’ja gjejë dhe t’ja veshë babi. Sa herë e vë në gjumë, ajo qan pasi kërkon që ta puthë babi i fundit. Sa herë rrimë të gjithë bashkë, ajo vjen afër meje, më kalon pranë me indiferencë për të shkuar në krahët e të atit“.

Sigurisht që më vjen shumë mirë për marrëdhënien që kanë dhe jam shumë e lumtur, por ndonjëherë fjalia “Nuk të dua ty, dua babin”, më dhemb.

Shpesh i kujtoj vetes që jam e rritur, e maturuar dhe nuk duhet të ketë vend për xhelozi, duhet të mirëkuptoj vajzën, por gjithsesi brenda vetes e kam të vështirë.

“Dhe si gjithmonë unë përfundoj duke qenë e gatshme për t’u gjendur sa herë fëmijët kanë nevojë, jo dëshirë sepse për nga dëshira unë jam në vendin e dytë. Por fundja kjo është detyra e një nëne: të sigurojë mirëqenien dhe harmoninë e familjes”.

Lexo edhe: Babi, kam akoma nevoje per ty