Dhuna dhe agresiviteti janë fryte të një gjendje jo të mirë fizike dhe sipas ekspertëve kjo shkaktohet nga trupi i shkurtër që një individ mund të ketë. Sipas psikologes dhe psikoterapistes Mara Giani, simptomat duhet të njihen që në adoleshencë.

Si të njohim sindromën e Napoleonit?

Napoleon Bonoparti ishte i njohur si një gjeneral ambicioz në Europë por që njihej gjithashtu edhe për trupin e tij të shkurtër (1.50 m). Ai mendohej se kishte probleme me te ndierit inferior, dhe sipas psikoanalistit Alfred Adler, kjo sindrome karakterizohej nga sjelljet e dhunshme. Sipas “Center for disease control and prevention”, meshkujt me trup të shkurtër në disa raste ndihen inferiorë dhe kjo shkakton stres, i njejte ishte edhe rasti i Napoleon Bonopartit dhe per pasoje ajo u quajt “sindroma e Napoleonit”. Sipas rezultateve të studimit “Masculine discrepancy stress, substance, assault and injury” (emri i studimit), këta meshkuj do të ishin më të rrezikuar për të shfaqur tipare të dhunës dhe agresivitetit në sjelljen e tyre.

Edhe sipas një studimi të kryer në Universitetin Monash në Melburn, meshkujt me trup të vogël do të jenë tepër agresivë dhe do të përgjigen në mënyrë të egër ndaj “sulmeve” të jashtme. Sindroma e Napoleonit do të konsiderohet si një kompleks që mashkulli do të ketë, duke u ndier inferior dhe mëpas do të fillojë të vendosë në dyshim edhe aftësitë e tij. Për të ndier më pak efektet negative të këtij kompleksi, meshkujt që janë prekur nga kjo sindromë do të sillen dhunshëm kryesisht ndaj subjekteve më të dobët se ata si një mënyrë për të shprehur superioritetin e tyre. Gratë dhe fëmijët janë viktimat më të shpeshta të dhunës së tyre. Në këtë mënyrë ata shprehin pasigurinë e tyre, pa harruar edhe xhelozinë, urrejtjen dhe vetëkonfirmimin e vendimeve.

Kë prek?

Më tepër prek burrat me trup shumë të vogël që kanë një çrregullim me hormonin e rritjes apo sepse kështu e kanë gjenetikën. Nuk ka lidhje me nanizmin apo sëmundje të tjera gjenetike, por me të ndierin inferior ndaj të tjerëve dhe shfaqet nga mosha e adoleshencës. Më të rrezikuar janë personat e brishtë që vendosen edhe nën presionin e jetës sociale. Në momentin që fëmija adoleshent fillon të shfaqë simptomat e kësaj sindrome, prindërit duhet të veprojnë duke folur me profesionistët në mënyrë që ai të mos arrijë të kthejë brishtësinë e tij në dhunë.

 

Lexo edhe:

Cfare eshte dhe si strajtohet sindroma RETT?

')}