Epo, jam në pikën që duhet ta pranoj, gjidhënia thjesht nuk është për mua dhe djemtë e mi.

Për disa arsye, unë jam vërtet e mirë në lindjen e foshnjave, por nuk mund të bëj qumësht për ta.

Mendova se këtë herë do të ishte ndryshe. Siç thonë, e treta e vërteta, apo jo?

Javën e fundit të tentativave për të ushqyer të porsalindurin tim me gji, fillova të emocionohesha. U ndjeva me shpresë kësaj here. Fëmijët më të mëdhenj më ndihmonin për t’u përqëndruar që këtë herë të bëja gjënë e duhur!

Pastaj pasi Griffin humbi 11% të peshës së tij të lindjes për 3 ditë, fillova të humbas shpresën. Nisa të përdor pompën e gjirit. Kjo më bëri të ndjehem më e shkurajuar.

Pas 2 ditësh gjidhënieje dhe pompimi çdo 2 orë, fillova të trishtohem. Izolimi nga fëmijët e mi dhe zhurma e pompës po më çmendnin.

A ishte kjo ajo që vërtet dëshiroja? A ishte kjo ajo që më duhej? Për sa kohë mund të pres të ndizet ky rubinet magjik e të dalë qumështi?

Unë dua të jem e qartë se përpjekja ime për të ushqyer me gji Griffin, nuk është për të korrigjuar “gabimin” tim të ushqyerjes së dy djemve të tjerë më formulë.

Thjesht doja ta përjetoja. Dhe e përjetova, për 6 ditë.

Unë e dua qumështin formulë. Më ka bekuar jetën sepse ushqeu bijtë e mi kur unë nuk munda. Dhe do bëjë sërish të njëjtën magji për mua, për herë të tretë.

Ushqyerja me gji nuk e përcakton mëmësinë time. As formula nuk e përcakton atë.

Lexo edhe: Jessica Alba rrëfim të sinqertë për vështirësitë e ushqyerjes me gji