Një shëtitje në këndin e lojërave rrallë është një kohë pushimi për prindërit. Nëse nuk po e ndiqni vogëlushin për t’u siguruar që nuk po bie ose vritet, me siguri jeni përfshirë në një lojë që nuk ka rregulla, por vetëm një kërkesë: të bëni si përbindësh.

Por pse?

Fëmijët kërkojnë përbindëshin për një arsye të thjeshtë: Një tronditje e frikës përshkallëzon lojën e rregullt në një dramë ngazëllyese. Loja e mrekullueshme, me shumë aksion, i lejon fëmijët të shtyjnë kufijtë e tyre pa një rrezik të vërtetë.

Loja “Përbindësh” mund t’u japë fëmijëve mundësinë të mendojnë për diçka nga e cila ata me të vërtetë kanë frikë – një qen i madh, bubullima, peshkaqenët në fund të thellë – nga një distancë e sigurt.

“Është një mënyrë për të eksploruar ato tema që mund të jenë të frikshme për ta në jetën reale,” thotë Stephanie Carlson, PhD, drejtore kërkimore në Institutin e Zhvillimit të Fëmijëve të Universitetit të Minesota.

Një “përbindësh” mund të përfaqësojë një kafshë, një të huaj të frikshëm, ose një fëmijë tjetër që ndoshta i shtyu ata njëherë në çerdhe. Kur futeni në lojë, imagjinata e tyre përzihet me një fluturim ose përgjigje luftarake dhe ata janë në gjendje që, në një kuptim, të luajnë-veprojnë drejt frikës së tyre. Është thelbësore që ata ta kërkojnë “trembjen” nga një prind ose një i rritur i afërt, pasi kjo gjë u siguron edhe një lloj mbrojtjeje, që për ta është shumë e rëndësishme kur përballen me rrezikun.

Deri në kohën kur fëmijët mund të komunikojnë, shumë kërkojnë këtë lloj loje në baza gati-ditore. Dhe ndërsa përparon të menduarit e tyre, niveli i lojës ka të ngjarë të evoluojë. Ka sulme dhe kryengritje dhe, shpesh, një fizik në rritje.

Prindërit nuk janë gjithmonë në sinkron me nivelin e rehatisë së fëmijës së tyre në një lojë të frikshme. Kur fëmijët luajnë së bashku, ata priren të kontrollohen me njëri-tjetrin për të pohuar se loja e tyre është pikërisht ajo, por “të rriturit e anashkalojnë lehtësisht atë sinjal”, thotë Ellen Sandseter, një profesore e arsimit të fëmijërisë së hershme në Universitetin Mbretëresha Maud në Norvegji.

Në fund të ditës, një fëmijë që dëshiron që ju të jeni përbindësh nuk është një fëmijë që dëshiron të ketë frikë. Është një sinjal që ata po ndjehen të sigurt dhe të mbështetur. Dhe kur ata ndalojnë së kërkuari rolin e përbindëshit? Do të thotë që ata janë të gatshëm të fillojnë të hulumtojnë botën vetë dhe të përballen me frikën e vërtetë atje, me një ndihmë pak më të vogël nga prindërit e tyre.

Lexo edhe: Egoizmi tek fëmijët- këshilla për rritjen e një fëmije që dëshiron gjithçka për vete