Dhuna psikologjike dhe fizike ndaj grave vazhdon të jetë një problem i mprehtë i shoqërisë sonë, ndonëse koha në të cilën jetojmë është ajo “moderne”.

Për fat të keq ka akoma shumë gra e vajza të keqtrajtuara nga burrat, të cilat pavarësisht të gjithave vazhdojnë të qëndrojnë me partnerët e tyre për shkak të mentalitetit apo edhe për fëmijët.

Kështu është edhe rasti i një nëne e cila ka dërguar mesazhin e saj ditën e sotme në redaksinë e “Për nënat”.  Në një letër prekëse ajo shkruan se ka mbyllur rrjetet sociale pasi nuk mund të shohë të tjerët teksa shfaqin lumturinë e tyre, ndërkohë që jeta e saj nuk ështa aspak siç e kishtë ëndërruar.

Mesazhi i plotë:

Po ju shkruaj nga facebooku i shoqes sepse timin e mbylla. Pse? Sepse nuk shikoja dot te tjeret e te beja sikur isha e lumtur dhe une. Po publikuat do ishte mire sepse do doja mendim nga jashte, nga njerez qe sme njohin… Pse e dua bashkeshortin tim? E dua se vetem me bertet? E dua se pi perdite perdite dhe eshte tipik alkolist? E dua se kur ka qene i pire me ka qelluar me force e me ka hedhur ne toke duke me ardhur mendja verdalle? E dua se me ofendon pa pyetur ke ka perreth? E dua se pi duhan dhe ne prani te djalit dhe timen pa marre parasysh demin qe shkakton? E dua se nuk le femer pa pare ne rruge, dhe pa e komentuar pavaresisht se eshte ne pranine time? E dua se me hedh poshte pa e vrare mendjen? E dua se me ul para njerezve te tij?

E dua se sme ka pyetur kurre nje dite si je, apo u lodhe? E dua sepse nxehet per cdo gje me mua dhe sma degjon kurre fjalen, edhe pse mund te kem une te drejte? E dua se edhe pse punojme te dy gjithe diten e lodhemi dhe ne vend te shplodhemi me njeri tjetrin kur takohemi, zihemi per gjerat me te vogla? E dua sepse me mban inat pafund kur zihemi, edhe nese e ka ai fajin , dhe serisht nuk ulet, por duhet ti afrohem une, pavaresisht se une mund te mos kem patur faj? E dua se ska dite te vetme qe mos tia shpreh dashurine, dhe ai thjesht e ben mesazhin seen ose kur e perqafoj, ma kthen perqafimin thjesht 2 sek dhe largohet, si i bezdisur? E dua sepse i dhashe nje femije, e ai nuk ka ndryshuar asgje te vetja e vet, madje ka theksuar me teper egoizmin ndaj vetes? E dua se nuk e kam mbeshtetje per asgje? E dua se mi ka kthyer prinderit e vet kunder, dhe nuk arrij te flas asgje me ta, se direkt fillojne e mbrojne ate, a thua sikur une jam armiku i tij? Une besoj se e dua per ate qe mendoja une se ishte, jo per ate qe eshte tani…

Do thoni pse rri akoma prane tij? Sepse nuk dua qe djali te rritet pa pranine e tij, pa babain e tij qe e do aq shume dhe mezi e pret kur hyn ne dere. Rri per ate shkelqimin e syve te djalit tim kur e sheh te atin… Per ate vetem… A kam gabime une? Sa te duash, por me i madhi eshte qe rri ende me te e lendoj veten time….Jeten e mendoja qe do kisha dike ne krah qe do e doja dhe me donte e bashke do krijonim famijen tone, te qete e te lumtur… Po ja qe asgje nuk eshte sic e enderroka njeriu…