“Zemër e di që unë ndoshta dukem shumë keq, por po bëj një foto para se të shkoj në shtrat në mënyrë që ta mbajmë mend këtë. Ajo është vetëm katër ditëshe këtu”.

Kështu i thashë burrit tim ndërsa shkova t’i them natën e mirë atij dhe vajzës sime para se të fillonte “turni ” im i ardhshëm i shtrydhjes së gjirit me pompë dhe unë mund të merrja një sy gjumë.

Kur në telefon dëgjova tingullin e mesazhit të tij dhe pashë fotografinë, i ktheva një mesazh tjetër e i thashë “kjo është fotoja ime e preferuar.”

Mbathje “të disponueshme”, reçipeta të përshatshme për shtrydhjen me pompë, qeska nën sytë e mi që tregojnë jetën e mamasë së re që vetëm tualeti i fsheh aq mirë, dhe një bisht i thjeshtë.⁠

Larg shkëlqimit të ditës sonë të dasmës, ai u përgjigj përsëri, “edhe imja”.

Ne kemi dëgjuar për “trupin pas lindjes” ndërsa jemi shtatzënë. Ne shqetësohemi për shtimin e peshës dhe nëse strijat do të na shfaqen.⁠

Disa prej nesh duan të “kalojmë kohën përpara” kur gjithçka ka përfunduar, por nuk e dimë se si do të duket jeta dhe vetja jonë në atë fazë. Si mund të kapërceni në një jetë të re me trupin tuaj “të vjetër”?

Unë kam pritur dhe po pres me padurim të njoh këtë trup të ri në udhëtimin tim pas lindjes.  E ndiej trupin tim me plot bindje më të fortë se kurrë, të aftë për të bërë kaq shumë.

Unë gjithashtu e di që ky udhëtim nuk ka të bëjë vetëm me humbjen e peshës ose rikthimin në rrobat e banjës deri në korrik. Bëhet fjalë për të qenë versioni më i shëndetshëm i mundshëm për mua.⁠

Të kem energji, të jem e lumtur për veten time dhe vajzën time, dhe të shfaqem si versioni më i mirë i vetes, në mënyrë që vajza ime të shohë tek unë shembullin e forcës së bredshme e të jashtme.

Ama unë di një gjë, nuk dua të jem vetëm në këtë udhëtim. Duhet një komunitet i tërë për të rritur një fëmijë dhe duhet një komunitet i grave që kalojnë në shtigje të ngjashme, që lidhin krahët së bashku, për të lundruar edhe në shëndetin pas lindjes.

Lexo edhe: Dita kur ndalova së fshehuri nga burri trupin tim pas lindjes