​Shumë prindër sot zgjedhin çerdhen dhe kopshtin si alternativën më të mirë për të lënë fëmijët e tyre krahas dadove apo gjysheve. Me gjithë përfitimet që sjell përfshirja e një fëmije në një komunitet si çerdhja, sezoni kur ftohet koha sjell edhe disa problematika. Shtimi i virozave, infektimi i fëmijëve, sëmundjet ngjitëse që kalojnë nga një fëmijë te tjetri dhe imuniteti jo fort mirë i formuar i të vegjëlve, bën që herë pas herë prindërit të detyrohen që pas fillimit të çerdhes ose kopshtit, të kenë një periduhë shkëputeje për t’u kujdesur siç duhet për fëmijën dhe për të parandaluar që të sëmuren edhe fëmijët e tjerë.

Arsyet kryesore për shkëputjen e fëmijës nga çerdhja ose kopshti janë gjendje shëndetësore që:

• E pengojnë fëmijën të marrë pjesë rehat në aktivitete;
• Kanë nevojë për kujdes më të madh se sa mund të ofrojnë anëtarët e stafit pa rrezikuar shëndetin dhe sigurinë e fëmijëve të tjerë;
• Paraqet rrezik për përhapjen e sëmundjeve të dëmshme te të tjerët.

Gjendjet shëndetësore me të cilat nuk duhet ta dërgoni fëmijën në kopsht ose çerdhe, përfshijnë:

Kur fëmija duket se është i sëmurë rëndë, nuk është i përgjegjshëm, nervoz, qan vazhdimisht, ka vështirësi në frymëmarrje ose ka një skuqje që përhapet shpejt.

• Temperatura (temperatura mbi 38,3°C), ndryshimi i sjelljes ose shenjat dhe simptomat e tjera (p.sh., dhimbje të fytit, skuqje, të vjella ose diarre). Për foshnjat nën 2 muajsh, një temperaturë e pashpjegueshme duhet të vlerësohet nga një profesionist shëndetësor. Për foshnje më të vegjël se 2 muajsh, merrni këshilla urgjente mjekësore për temperaturën mbi 38.0 ° C, pavarësisht nëse janë apo jo simptoma të tjera.
• Diarreja përcaktohet nga jashtëqitja e cila shfaqet më shpesh dhe/ose është më pak e formuar në konsistencë se zakonisht tek fëmija dhe nuk shoqërohet me ndryshime në dietë.
• Të vjella 2 ose më shumë herë në 24 orët e mëparshme, përveç rasteve kur të vjellat shkaktohen nga një gjendje jo ngjitëse/jo infektive dhe fëmija nuk është në rrezik dehidratimi.
• Dhimbje barku që vazhdon për më shumë se 2 orë ose dhimbje barku periodike e shoqëruar me temperaturë ose simptoma të tjera.
• Plagë në gojë me jargëzim që fëmija nuk mund t’i kontrollojë.
• Skuqje e shoqëruar me temperaturë ose ndryshime në sjellje.
• Plagët e lëkurës që kanë lëng dhe janë në një sipërfaqe të ekspozuar të trupit që nuk mund të mbulohet me një produkt farmaceutik të papërshkueshëm nga uji.

Gjendje të tjera me diagnoza specifike si më poshtë:

• Faringiti streptokoksik (d.m.th., fyti streptokoksik ose infeksion tjetër streptokoksik), derisa fëmija të ketë kaluar dy doza të një antibiotiku të përshtatshëm me një interval prej 12 orësh.
• Morrat e kokës, zgjebe.
• Lija e dhenve (varicela) derisa të gjitha lezionet të jenë tharë ose formuar kore (zakonisht 6 ditë pas fillimit të skuqjes) dhe asnjë lezion i ri nuk është shfaqur për të paktën 24 orë.
• Rubeola, deri në 7 ditë pas shfaqjes së skuqjes.
• Pertusis, deri në 5 ditë të trajtimit të duhur antibiotik (21 ditë nëse nuk trajtohet).
• Shytat, deri në 5 ditë pas fillimit të ënjtjes së gjendrës parotide.
• Fruthi, deri në 4 ditë pas fillimit të skuqjes.
• Infeksioni i virusit të hepatitit A, deri në 1 javë pas fillimit të sëmundjes ose verdhëzës ose sipas udhëzimeve nga departamenti i shëndetësisë.

Kur është në rregull që fëmija të qëndrojë në kopsht ose çerdhe

Fëmijët nuk kanë nevojë të shkëputen nga kopshti ose çerdhja për:

• Ftohjet e zakonshme;
• Rrjedhja e hundëve (pavarësisht ngjyrës apo konsistencës së rrjedhjes së hundës);
• Kollitjet;
• Sekrecione sysh të verdhë, jeshile, të bardhë ose të ujshme pa temperaturë, edhe nëse të bardhat e syve janë të kuqe;
• Dhimbje në sy ose skuqje të qepallës;
• Skuqje pa temperaturë dhe pa ndryshime në sjellje
• Të gjitha infeksionet stafilokokale, duke përfshirë bartësit e Staphylococcus aureus rezistent ndaj meticilinës (MRSA) ose fëmijët me kolonizim të MRSA, por pa një sëmundje që përndryshe do të kërkonte përjashtim;
• Infeksioni nga virusi i hepatitit B;
• Infeksioni HIV;
• Fëmijët që nuk kanë simptoma, por dihet se kanë një mikrob në jashtëqitjen e tyre që shkakton sëmundje—përveç rasteve kur kanë një infeksion me një Escherichia coli (STEC), Shigella ose Salmonella serotip Typhi që prodhon toksina Shiga. Në këto lloje të infeksioneve të zorrëve, ndiqni udhëzimet e departamentit të shëndetësisë për kthimin në kopsht ose çerdhe.