Jam nje nene e nje djali,
Qe vuaj nga depressioni .
Ne fakt e kam kuptuar qe femije qe dicka nuk shkon me mua. E rritur ne nje familje ku te gjithe te perbuznin per shkak se je vajze dhe jo cun, sepse ishin nje familje ku te gjithe femijet ishin vajza. Isha je femije i ndrojtur e I turpshem. E vereja qe dicka nuk shkonte me mua, ngaqe u acaroja, qaj e qeshja brenda ni kohe Te shkurter. Nuk me pelqen te rrija shume me njerz . Dhe ashtu vazhdoj te jem dhe sot qe jane nene e nje engjulli. Ndonjhere me duket sikur jam nje tjeter person me te tjeret, dhe kur jam vetem jam nje tjeter njeri.
Dhe kur isha ne shkolle, loznim qeshnim me shoqerine, por kur isha e vetme ato kujtime Te bukura u cduknin dhe une u shenderroja ne nje tjeter njeri, manej shume kujtime me jane fshire nga memoria. Shume pak gjera mbaj mend.
Tani jetoj jashte me familjen time
Kam perballuar dhe shume veshtiresi, pasi djali me lindi me jo shume mire me shendet, gje qe e kaloi shpejt. Por mua me goditi perseri kjo fatkeqesi
Edhe ashtu i dhashe force vetes, dhe bashkeshortit, nuk qaja ne syte e tij kurre .
Dhe kur isha e vetme behesha shume keq .
Ndonjehere mendoj se vuaj nga nje personalitet I dyfishte .
Noshta ngaqe kur isha femije kisha nje jete te veshtire .
Tani qe jetoj jashte kam frige te kerkoj ndihme mjeksore sepse do me quajne te pa afte per te rritur femijen tim, dhe kam frige qe mos ma merr shteti ne kujdestari …
Ju lutem me jepni ndonje keshille, te me ndihmoni sadopak.